De meespelende WL

• Aan je eigen tafel ben je altijd speler en nooit WL. Gebeurt er iets aan je eigen tafel, laat dan een ander het oplossen. Dat betekent dat je er als WL voor moet zorgen dat er tenminste één ander op de club is die ook arbitreert (liefst meer). Dit om integriteitsissues vòòr te zijn.
• Alle spellen waarin de onregelmatigheid geen directe kennis van het spel vereist (zoals bijv. bij OI of verkeerde uitleg) kunnen aan het eind van de avond beoordeeld worden.
• Als je moet arbitreren bij een spel wat je zelf nog niet gespeeld hebt, laat die arbitrage over aan een arbiter die het spel wel gespeeld heeft. Dat kan niet altijd. Als de TC dan niet een regel heeft afgesproken als 60/60 of 60/50, dan:
• zal je zelf moeten beoordelen of de door jou door de arbitrage vergaarde informatie van invloed is of is geweest op het spelresultaat.

Waar moet de WL aan voldoen?

En voldoet hij niet aan om uiteenlopende redenen?

Die potentiële redenen zijn uiteenlopend van aard en niet altijd worden ze bij naam en toenaam genoemd. Een (mogelijk niet uitputtend) overzicht:

kennistekort. Kan in zich weer verschillende oorzaken hebben, zoals: niet bij houden ontwikkelingen missen kennis over de algemene lijnen Het plaatsen van het eigen gevoel voor eerlijkheid/rechtvaardigheid boven dat van toepassing van de Spr. geen/verkeerd toepassen hoor en wederhoor zich laten leiden door vooroorde(e)l(en) machtsmisbruik (macht corrumpeert) vriendjespolitiek geldingsdrang (alfamannetje/vrouwtje) Het niet juist vaststellen van de feiten